خبر فرش قرمز جشنواره فیلم فجر که به گوشم رسید ناخودآگاه صدای سروده جمشید جم از گوش دیگرم وارد شد:
دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علفاش ...خوب اگه خوب بد اگه بد مرده دلای آدماش
در کف این مکاشفات بودم که ناگاه تصاویر سلفی هنرمندان روی این فرش برروی صفحه گوشیم ظاهر شد.کمی درنگ کردم، شک کردم الآن دقیقا بعد از انقلاب هستیم یا قبل از انقلاب؛ در این ابهام بودم که از سیمای جمهوری اسلامی شننیدم "پوشش دقیق جشنواره فیلم فجر انقلاب اسلامی از شبکه فلان " اما هرچه دقت کردم تصاویر که داخل گوشیم بود را در تلویزیون ندیدم؛ خیالم راحت شد دانستم داریم به سی و هشتیم بهار انقلاب نزدیک میشویم.
سی و هشتمین...!
خواستم بی خیال شوم .اما فکری رهایم نمی کرد...
سی و هشت سال است که از انقلاب می گزرد اما هنوز تکلیفمان با سینما مشخص نیست.
مشکل از کجاست؟ خدا میداند...
دلم بحال ماهواره سوخت...کمی هم به حال آمریکا گریه کردم...یادی هم از من و تو وgem و فلان و فلان کردم.
گفتم اگر این هنرمندان گرانقدر می خواهند فکر انقلاب را در فکر فرزندانمان زنده کنند و آنان را طلایه دار تمدن بزرگ اسلامی نمایند...تکلیفمان با فرزندانمان چه میشود ...خدا به آن زمان رحم کند.
سکوتی در درونم فریاد زد که این اسب تروای هالیوود است که با نقاب انقلاب به انقلابمان حمله کرده...!
نمی توانم به مسئولینی که خودشان دستی در این کار و پایی بر این فرش دارند بگویم که جلوی این اسب را بگیرید... بهتر است دور هم خوش باشیم...
فقط میگویم لطفا این قسمت از انقلاب را صادر نکنید.
